Dos Meses

In de afgelopen weken is er het een en ander gebeurd.
We kregen 2 weken geleden te horen dat we die week geen stage konden lopen. Dit omdat er workshops waren waar wij niet bij mochten zijn. Lieke en ik contact opgenomen met Norbert en wij zijn daar ook naartoe geweest. Meteen de stageopdrachten besproken en een oplossing voor onze problemen op stage.
We zijn die week bij Nelleke en Sterre op stage gaan kijken om te zien hoe het bij hun in zijn werk gaat en zijn naar een instelling voor verstandelijk gehandicapten jongeren geweest voor eventueel een vervangende stageplaats.
Gelukkig kregen we die vrijdag te horen dat we groen licht hadden voor onze stage bij onze instelling.:D Ons plan was goedgekeurd en we konden afgelopen week aan de slag. Wel moeten we elke week een gedetailleerd activiteitenplan maken, wat enorm veel tijd kost en dubbel omdat we deze ook in het Spaans moeten vertalen.
In Nederland moest ik zelf minder plannen maken. En ik maar denken in het buitenland zetten ze niets op papier. Blijkbaar wel dus!

Dat weekend zijn we naar ‘Mitad del Mundo’ geweest. Het park van het middelpunt van de aarde. Wat achteraf niet de evenaar blijkt te zijn. Ik vond er ook niets aan. In het museum hadden ze bijna niets en voor de rest waren het alleen maar souvenirwinkeltjes. We waren er dan ook zo weer weg. Ik ben het insectenhuis ingegaan en ik kon naar de dode megatorren en kakkerlakken kijken. Totdat ik in mijn ooghoek een harige mega spin zag, toen ben ik weggerend. Dat wordt nog wat in de jungle.

We hebben nu een week echt stage achter de rug. Maandag hebben we op Toctiuco(een arme locatie met alleen een lege ruimte met banken, een tafel en wat stoelen) naar een theater voorstelling gekeken. Dit was erg leuk en we hebben gelijk tikkertje en andere spelletjes met de kinderen gespeeld. Dinsdag zijn we op de andere locatie begonnen met maskers maken. De kinderen vonden dit geweldig. Lieke en ik hebben maskers getekend en de kinderen dit laten versieren met kleurtjes, glitters etc. Daarna hebben we ze uitgeknipt en er een touw aangemaakt. Donderdag hebben we dit bij Toctiuco gedaan. Ook hier vonden de kinderen het geweldig(de materialen hebben we gekocht van het geld dat Lieke en ik hebben ingezameld). Op een locatie zijn er foto’s gemaakt, mocht ik deze in handen krijgen zal ik er een op mijn site zetten.
Vrijdagmiddag zijn we weer naar Maria Clara geweest. Deze locatie ligt maarliefst 1,5 uur van ons hostel vandaan, dus moesten wij op tijd weg. :( het algemeen loop ik ’s middags stage, omdat de kinderen dan uit school zijn. Lieke en ik gaan waarschijnlijk 1 ochtend ook nog mee de markt op. Vrijdag hebben we met de kinderen geknutseld en daarna was het schminken. Ik had dit nog nooit gedaan en vroeg aan een van mijn collega’s waar zij dit had geleerd. Ze dacht dat ik zei dat ik het wilde leren, dus moest ik gaan zitten. Ik zat naast haar en zij begon een kindje te schminken als spiderman. Toen moest ik dat na doen bij een ander kind. Ik vond het doodeng, maar het was super leuk. Daarna heb ik nog een kat, een vampier en 2 vlinders getekend. En wel uit mezelf zonder voorbeeld. Ik wist niet dat ik het kon haha:D

Ook is er nieuws met betrekking tot mijn visum. Donderdag zijn we met Mark naar de migratiedienst geweest en hebben we de laatste dingen doorgenomen. Volgens die man moeten wij snel ons visum krijgen. Maandag gaan we langs met formulieren, foto’s, kopieën en de hele mikmak en dan moeten we onze paspoort inleveren en 180 dollar betalen:S Na een paar dagen zullen wij bericht krijgen dat we hem op kunnen halen eindelijk. Dan moet ons vliegticket nog worden omgeboekt. Hij staat nu op 26 april, maar dan wil ik nog niet naar huis.

Lieke en ik hebben ook weer besloten om opnieuw Spaanse les te gaan volgen. Op dinsdag 2 uur voor stage. We hebben dan met zijn 2en 1 docent. We merken namelijk dat het op stage heel moeilijk communiceren is. Dan vertelt een kind een heel verhaal en ik versta er alleen wat woorden van. Dat vind ik best wel sneu.


Afgelopen weekend zijn Lieke en ik naar het Nationaal park bij de Cotopaxi(een van de grootste vulkanen in Ecuador) geweest. We hebben daar gekampeerd bij een beekje. Joost de Nederlandse eigenaar van ons hostel heeft de tent, matjes en slaapzakken voor ons uit een van zijn andere hostels over laten brengen. Super lief!
We hadden blijkbaar ergens voor een stadje uit moeten stappen, maar dit wisten wij niet. Wij moesten toen vanaf een ander plaatsje terug. Uiteindelijk waren we bij de jeeps die je naar het park brengen. Dit koste maarliefst 10 dollar pp. We konden op een campingplek gaan staan, maar er was niemand en het was er niet zo mooi en de chauffeur vertelde dat er nog een andere plek was. Wij naar een meer met super mooi uitzicht op de Cotopaxi. En we hadden een plekje langs een beekje gevonden. Er stond een stuk terug: ‘verboden te kamperen’, maar dit was aangeraden door Joost. Wij wilden onze tent op gaan zetten bleken er geen stokken bij te zitten.
Wij hebben dit opgelost door de binnentent als onderzeil te gebruiken en daarop de matjes en slaapzakken en dan de buitentent als zeil eroverheen leggen. Aangezien de grond niet gelijk was konden we niet naast elkaar liggen. Waardoor we niet helemaal onder het zeil pasten. Ik lag er alleen met het bovenste deel van mijn lichaam onder. Helaas regende het ’s nachts dus was ik zeiknat:s.
Overdag zagen we dieren(wilde koeien, wilde paarden) en we wisten dat er beren rond konden lopen(wel zeldzaam). Wij in het donker proberen te slapen. Het was echt megadonker met super veel sterren echt heel mooi. We hoorden vele kikkers en opeens hoorden we geluid. Echt doodeng. Liek sprong meteen op en ik moest mee om te gaan kijken. Ik vond dit echt niets en we zagen ook niets. Een tijdje later hoorde ik zware adem en een soort van gesnurk. Ik zo ‘Liek ben jij dat’ zegt ze: ‘nee, ik dacht dat jij dat was’. Wij konden dus echt niet meer slapen. Ten eerste was het kou, regende het en we lagen scheef en gleden weg en dan al die enge geluiden.
Toen het eindelijk licht werd zag ik aan de andere kant van het meer en een heel stuk verder van ons vandaan koeien. Die waren het dus geweest. En wij maar denken dat ze bijna naast onze tent zaten. Het was een eng, maar supergaaf avontuur. Echt de moeite waard!

En vrijdag is het dan zover. Na 2 maanden zie ik mijn ouders weer:D Ben al zolang aan het aftellen en ik kan nu al helemaal niet meer wachten. Ik had pas een pakje van hun ontvangen met peperkoek en ander beleg voor op brood echt zo lief. En nu nemen ze weer een hoop Nederlandse lekkernijen voor mij mee. Ik mis dat zo erg. Als ik terug kom wil ik een frikandel van de frietboer haha. Ik verheug me er nu al op.
Ook is het nu zo goed als zeker dat mijn zus en haar vriend langs gaan komen:D
Ik heb gekozen voor de laatste week zodat ik met hun de jungle in kan gaan. Ik vind dat doodeng, maar vrees dat ik er spijt van krijg als ik niet doe. En met hun durf ik dat wel althans dat zeg ik nu.
Ook gaan Lieke en ik zo snel mogelijk de Galapagos boeken, want dat kunnen we natuurlijk niet overslaan!

Adios!
Lotte